Επίφαση δημοκρατικότητας, καινοφανείς πειραματισμοί, κατηγοριοποιήσεις και απαράδεκτοι αποκλεισμοί

στο κεφάλαιο Γ΄ (στελέχη εκπαίδευσης)  του Σχεδίου Νόμου «Επείγοντα μέτρα για την Πρωτοβάθμια, Δευτεροβάθμια και Τριτοβάθμια Εκπαίδευση»

Οι απόψεις των Διευθυντών Εκπαίδευσης

Μετά από 100 ημέρες αλληλοσυγκρουόμενων δηλώσεων, διαρροών και επιλεκτικών (κομματικών) επαφών έχουμε επιτέλους  τις «κατεπείγουσες» τροπολογίες, οι οποίες -μετά από τις έντονες αντιδράσεις πολλών βουλευτών στην επιτροπή μορφωτικών υποθέσεων- μετατρέπονται σε κατεπείγον σχέδιο Νόμου.

Ανάμεσα στις κατεπείγουσες ρυθμίσεις συμπεριλαμβάνεται και αυτή της επιλογής των στελεχών εκπαίδευσης  με το διαχωρισμό τους σε δυο κατηγορίες στελεχών, αυτών για τους οποίους είναι κατεπείγουσα η ανάγκη επιλογής και αυτών που η θητεία παρατείνεται ως τις 31-12-2015 (ίσως και αργότερα).

Ας επιχειρήσουμε μια σύντομη προσέγγιση, μήπως και επέλθει μερική απαγκίστρωση των επιχειρούμενων αλλαγών από  τις επικίνδυνες ιδεοληπτικές  εμμονές των διαφόρων  συμβουλατόρων του ΥΠΟΠΑΙΘ (ψευδαισθήσεις; Ίσως…).  

Η θητεία όλων των στελεχών της εκπαίδευσης, με το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο, λήγει στις 31-07-2015. Η επιλογή των νέων, για λόγους ισότητας και δικαιοσύνης, επιβάλλεται να είναι ενιαία. Αυτό βέβαια, στο κατατεθέν νομοσχέδιο, δε συμβαίνει.

Που έγκειται όμως το στοιχείο του κατεπείγοντος στην επιλογή στελεχών, όταν η θητεία  κάποιων παρατείνεται μέχρι 31-12-2015 ενώ των υπολοίπων όχι; Ποιοι άραγε οι λόγοι του διαχωρισμού των στελεχών σε κατηγορίες; Γιατί να μην παρατείνεται η θητεία όλων μέχρι 31-12-2015, ώστε να δοθεί ο χρόνος για ουσιαστική διαβούλευση των σκέψεων της πολιτικής ηγεσίας και στη συνέχεια να προχωρήσει σε ενιαία προκήρυξη;  Μήπως μετά την πλήρη επικράτηση του πιο ακραίου κομματισμού στις επιλογές των Περιφερειακών Διευθυντών, επιχειρείται ο κομματικός έλεγχος  -σε όλα τα επίπεδα της διοίκησης της εκπαίδευσης- με μεθόδους τύπου «Σοβιέτ»; ΄Η μήπως θέτοντας τους εκπαιδευτικούς σε εκλογικές διαδικασίες –που δεν τις αιτήθηκαν ποτέ- ευελπιστούν πως θα τους αποπροσανατολίσουν  από τον χονδροειδέστατο εμπαιγμό με την αθέτηση όλων των προεκλογικών τους υποσχέσεων.

Επιλογές στελεχών εκπαίδευσης: Μύθοι και παραδοχές

Του Κωνσταντίνου Ραμπίδη

H δημοκρατική λειτουργία του σχολείου δεν επιτυγχάνεται με την επιλογή του Διευθυντή από το σύλλογο διδασκόντων. Η δημοκρατική λειτουργία του σχολείου προϋποθέτει  ριζικές αλλαγές τόσο στο νομοθετικό πλαίσιο που το διέπουν όσο και σε παγιωμένες αντιλήψεις και στάσεις όλων όσων εμπλέκονται στην καθημερινότητά του. Προϋποθέτει αλλαγές που θα προτάσσουν, θα ενθαρρύνουν και  θα κατοχυρώνουν τη συλλογικότητα και τη συνευθύνη στην οργάνωση, τη λειτουργία και τη διοίκησή του. Μέσα σ’ ένα τέτοιο, αναμορφωμένο, πλαίσιο θα μπορούσε  να εξεταστεί και η επιλογή των στελεχών εκπαίδευσης (των πρώτων μεταξύ των ίσων).

Το ποιος και πώς θα επιλεγεί στη θέση του στελέχους έχει τη σημασία του, όμως, μιλώντας σχηματικά, συνιστά το θάμνο του δάσους. Το δέντρο, αποτελούν το θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας των στελεχών εκπαίδευσης και η πολιτική που καλούνται αυτά να υπηρετήσουν. Ενώ το ίδιο το δάσος, δεν είναι άλλο από το εκπαιδευτικό σύστημα της πατρίδας μας με τα συμπαρομαρτούντα του στο σύνολό τους.

Η υπάρχουσα κατάσταση  δεν επιδέχεται απλών βελτιώσεων, αλλά χρήζει θεμελιωδών αλλαγών. Αναφέρομαι, συνοπτικά, παρακάτω σε τρεις ουσιαστικές κατευθύνσεις μεταρρυθμίσεων.